วิธีการตรวจวินิจฉัยมะเร็งปอด

การตรวจวินิจฉัยมะเร็งปอดเป็นขั้นตอนสำคัญในการระบุและจัดการกับโรคนี้ ซึ่งมีหลายวิธีที่ถูกนำมาใช้โดยแพทย์ในการวินิจฉัย ดังนี้:

1. การตรวจสอบมะเร็งปอดโดยการสแกน – CT Scan: สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงสูง เช่น ผู้ที่สูบบุหรี่เป็นประจำ หรือผู้ใหญ่ที่เคยสูบบุหรี่จัด ผู้ป่วยเหล่านี้มักได้รับคำแนะนำให้ทำการสแกน CT ปีละหนึ่งครั้ง เพื่อช่วยตรวจหามะเร็งปอดตั้งแต่ระยะเริ่มต้น

2. การเอกซเรย์ปอด – Computed Tomography (CT) scan: เป็นการสแกนที่ทำให้เห็นตำแหน่งของเนื้อเยื่อได้อย่างแม่นยำมากกว่าการทำเอกซเรย์ปอดแบบธรรมดา โดยจะช่วยให้แพทย์สามารถวินิจฉัยเนื้อเยื่อที่ต้องสงสัยได้ดีขึ้น

3. การตรวจเสมหะ – ตรวจเสมหะด้วยกล้องจุลทรรศน์: ในบางครั้ง การตรวจเสมหะอาจสามารถพบเซลล์ผิดปกติที่เป็นมะเร็งภายในปอดได้

4. การตัดชิ้นเนื้อเพื่อวิเคราะห์ (Biopsy) – การเจาะเข็ม: เป็นการเจาะเข็มขนาดเล็กเข้าไปในปอดเพื่อเก็บตัวอย่างเนื้อเยื่อที่สงสัย การทำการตัดชิ้นเนื้อมักทำคู่กับการสแกน CT เพื่อชี้ตำแหน่งของเนื้อเยื่อที่ผิดปกติ

5. การส่องกล้องตรวจภายในหลอดลม (Bronchoscopy) – การส่องกล้อง: สอดกล้องขนาดเล็กที่มีไฟส่องสว่างที่ปลายผ่านลำคอลงไปที่ปอด เพื่อตรวจดูบริเวณของปอดที่อาจมีเนื้อเยื่อผิดปกติ

6. การตรวจช่องกลางทรวงอกโดยการส่องกล้อง (Mediastinoscopy) – การผ่าตัด: ทำการผ่าตัดที่ส่วนบนของกระดูกอกเพื่อนำตัวอย่างเนื้อเยื่อหรือต่อมน้ำเหลืองออกมาตรวจ

7. การเก็บตัวอย่างชิ้นเนื้อจากบริเวณอื่น – การเก็บชิ้นเนื้อจากที่อื่น: หากมีการแพร่กระจายของมะเร็ง ผู้ป่วยอาจต้องมีการเก็บตัวอย่างชิ้นเนื้อจากที่อื่น เช่น ตับ เพื่อวิเคราะห์และวินิจฉัยชนิดของมะเร็งปอด

สรุป การตรวจวินิจฉัยมะเร็งปอดมีความสำคัญต่อการวางแผนการรักษา เพราะจะช่วยให้แพทย์ทราบประเภทและระยะของมะเร็งได้อย่างแม่นยำ เพื่อให้สามารถดำเนินการรักษาอย่างเหมาะสมต่อไปได้.