การบำบัดด้วยฮอร์โมนสำหรับผู้ป่วยมะเร็งเต้านม: วิธีการรักษาที่มีประสิทธิภาพ

บทนำ การบำบัดด้วยฮอร์โมนเป็นวิธีการรักษาที่สำคัญสำหรับผู้ป่วยมะเร็งเต้านม ซึ่งมันมีหลักการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการขัดขวางหรือลดการทำงานของฮอร์โมนที่กระตุ้นการเติบโตของเซลล์มะเร็ง โดยเฉพาะฮอร์โมนเพศหญิง เช่น เอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรน ในบทความนี้เราจะมาพูดคุยเกี่ยวกับหลักการทำงาน ข้อบ่งชี้ วิธีการรักษา ผลข้างเคียง และผู้ป่วยที่ไม่ควรได้รับการบำบัดด้วยฮอร์โมน

หลักการของการบำบัดด้วยฮอร์โมน การบำบัดด้วยฮอร์โมนมุ่งเน้นในการ: – ขัดขวางการทำงานของฮอร์โมนที่กระตุ้นการเติบโตของเซลล์มะเร็ง – ลดระดับฮอร์โมนเพศหญิงที่เกี่ยวข้อง

ข้อบ่งชี้ในการรักษาด้วยฮอร์โมน การรักษาด้วยฮอร์โมนเหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มี: – ตัวรับสัญญาณเอสโตรเจน (Estrogen receptor, ER) – ตัวรับสัญญาณโปรเจสเตอโรน (Progesterone receptor, PR)

ผู้ป่วยที่มีตัวรับเหล่านี้จะมีโอกาสตอบสนองต่อการรักษาได้ดี โดยประมาณ 60-70% ของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมมีตัวรับสัญญาณเหล่านี้

วิธีการบำบัดด้วยฮอร์โมน การบำบัดด้วยฮอร์โมนสามารถแบ่งเป็นสองกลุ่มหลัก:

1. การใช้ยาแย่งที่กับตัวรับสัญญาณฮอร์โมน – ตัวอย่างยา: – Tamoxifen – Letrozole – Anastrozole – Exemestane – Fulvestrant – หลักการทำงาน: ยาในกลุ่มนี้ทำงานโดยการผูกพันกับตัวรับสัญญาณเอสโตรเจน เพื่อป้องกันไม่ให้เอสโตรเจนกระตุ้นการเติบโตของเซลล์มะเร็ง

2. การทำลายหรือยับยั้งการผลิตฮอร์โมน – วิธีนี้อาจรวมถึงการทำลายรังไข่ (ovarian ablation) ในผู้หญิงวัยก่อนหมดประจำเดือน หรือการยับยั้งการเปลี่ยนแปลงฮอร์โมนเพศชายให้กลายเป็นเอสโตรเจน

ผลข้างเคียงและประสิทธิภาพ – การบำบัดด้วยฮอร์โมนมีผลข้างเคียงที่น้อยกว่าการให้เคมีบำบัด – มักจะเห็นผลการตอบสนองช้ากว่าประมาณ 16 สัปดาห์

ผู้ป่วยที่ไม่ควรได้รับการบำบัดด้วยฮอร์โมน ผู้ป่วยที่มีเซลล์มะเร็งไม่มีตัวรับสัญญาณฮอร์โมน (ER-negative และ PR-negative) มักจะไม่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยวิธีนี้ และโดยทั่วไปไม่แนะนำให้รักษาด้วยวิธีนี้

สรุป การบำบัดด้วยฮอร์โมนเป็นหนึ่งในวิธีการรักษาที่มีประสิทธิภาพและมีภาวะแทรกซ้อนข้างเคียงน้อยกว่าการรักษาด้วยเคมีบำบัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่มีตัวรับสัญญาณฮอร์โมน การเข้าใจหลักการและแนวทางการรักษานี้จะช่วยให้ผู้ป่วยสามารถทำการตัดสินใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับการรักษาของตนเอง