การตรวจคัดกรองมะเร็งต่อมน้ำเหลือง: วิธีและขั้นตอนที่สำคัญ

มะเร็งต่อมน้ำเหลือง (Lymphoma) เป็นโรคที่สามารถเกิดขึ้นได้ในหลายรูปแบบ และการตรวจคัดกรองเพื่อการวินิจฉัยที่แม่นยำเป็นสิ่งสำคัญ ซึ่งประกอบไปด้วยหลายวิธีการที่ใช้ในการค้นหาและยืนยันโรค โดยมีการตรวจที่หลากหลาย ดังต่อไปนี้:

1. การตรวจชิ้นเนื้อ (Biopsy)

การตรวจชิ้นเนื้อเป็นขั้นตอนหลักในการวินิจฉัยมะเร็งต่อมน้ำเหลือง:

• การตรวจชิ้นเนื้อตัดออก: การถอดต่อมน้ำเหลืองทั้งหมดเพื่อตรวจทางพยาธิวิทยา วิธีนี้มีประสิทธิภาพสูงสุดในการวินิจฉัยมะเร็งต่อมน้ำเหลือง – การตรวจชิ้นเนื้อแกนกลาง: การใช้เข็มกลวงเพื่อเก็บตัวอย่างจากต่อมน้ำเหลืองหรือผิวหนังที่ได้รับผลกระทบ เหมาะสำหรับกรณีที่ไม่สามารถทำการตรวจชิ้นเนื้อแบบตัดออก – การตรวจชิ้นเนื้อแบบเข็มละเอียด: ใช้เข็มขนาดเล็ก แต่ไม่แนะนำสำหรับการวินิจฉัยมะเร็งต่อมน้ำเหลือง เนื่องจากตัวอย่างมีขนาดเล็กเกินไป

2. การตรวจหาสารบ่งชี้มะเร็ง

การตรวจหาสารบ่งชี้มะเร็งและการตรวจทางพยาธิวิทยา:

• การตรวจชิ้นเนื้อจากแหล่งต่างๆ: เก็บตัวอย่างจากต่อมน้ำเหลือง, ผิวหนัง, ของเหลวรอบกระดูกสันหลัง, ไขกระดูก, ปอด, กระเพาะอาหาร หรือ ลำไส้

3. การสแกนและตรวจภาพ

การตรวจภาพทางการแพทย์ช่วยในการวินิจฉัยและจัดระยะของมะเร็งต่อมน้ำเหลือง:

• อัลตราซาวนด์: ใช้คลื่นเสียงเพื่อสร้างภาพค้นหาต่อมน้ำเหลืองที่บวม – CT Scan: สแกนและตรวจจับมะเร็งต่อมน้ำเหลืองในส่วนต่างๆ ของร่างกาย – MRI: อาจใช้ในกรณีพิเศษเพื่อตรวจมะเร็งต่อมน้ำเหลืองในบางพื้นที่ของร่างกาย

4. การเจาะเอว (Lumbar Puncture)

• การเจาะเอว: เก็บของเหลวรอบกระดูกสันหลัง (CSF) เพื่อตรวจหาร่องรอยของมะเร็งในระบบประสาทส่วนกลาง

5. การตรวจชิ้นเนื้อไขกระดูก

• การตรวจชิ้นเนื้อไขกระดูก: ช่วยในการวินิจฉัยและตรวจหาระยะมะเร็งต่อมน้ำเหลือง

6. การส่องกล้อง

• การส่องกล้อง: ใช้เพื่อตรวจระบบทางเดินอาหารและเก็บตัวอย่างชิ้นเนื้อจากบริเวณนั้น

7. การเตรียมและการดูแลหลังการตรวจ

การเตรียมตัวและการดูแลหลังการตรวจมีความสำคัญ:

• ยาชา: อาจใช้ยาชาเฉพาะที่หรือยาชาทั่วไป ขึ้นอยู่กับตำแหน่งและความซับซ้อนของการตรวจ – การดูแลหลังการตรวจ: ผู้ป่วยควรติดต่อแพทย์หากมีสัญญาณของการติดเชื้อ, เลือดออกไม่หยุด, หรืออาการปวดที่ไม่ดีขึ้น

การตรวจคัดกรองมะเร็งต่อมน้ำเหลืองอาจใช้เวลานานและหลายขั้นตอน เนื่องจากอาการมักคล้ายกับโรคอื่น ๆ ทำให้แพทย์ต้องทำการทดสอบหลายอย่างเพื่อยืนยันการวินิจฉัย ถ้าคุณมีประวัติหรืออาการที่น่าสงสัย ไม่ควรลืมที่จะสอบถามแพทย์เกี่ยวกับการตรวจคัดกรองที่เหมาะสมกับคุณ